پژوهش هایی درباره غزلیات سعدی
غزل سعدی وصف یک «او» است؛ «او»یی که شاعر هویت خود را در ارتباط با آن باز مینماید و آرزو، اشتیاق و دنیای عواطف خود را در حضور او میگشاید. این همزاد با «دگری» در ششصدواندی چکامه یاد و وصف میشود. بسا اوقات تکراری مینماید، بیآنکه ملالآور باشد. این دگری در ارتباط با سعدی واقعیت دارد، استعداد و نبوغ اوست. هست این «او» موضوع غزل، فارغ از هر نسبت و تعلق بیرونی است. صفات او تعینهای سعدی است.
تعداد مشاهده: 26 مشاهده
فرمت فایل دانلودی:.zip
فرمت فایل اصلی: .pdf
تعداد صفحات: 75
حجم فایل:0 کیلوبایت